Ondraaglijke lichtheid

 

Daar ben je doordringend

Je pupillen zijn gelijk gitten

Kijken dwars door je heen

Dat zou je willen tenminste

 

Betamelijk is het ongewisse

Wat de wil tot maat maakt sterker

De onpeilbare diepte van jezelf

De spiegel die onberoerd oogt

Toont de wens tot beamen

Achter de laatste deur wacht

De zwarte draperie van de zon

Die tornt aan zichtbaar licht

En maant wat schuchter lacht

Niet bang zijn in het donker

 

Daar was je indringend

Bereid de weelde te dragen

De genadeloze hartstocht

Dit verlangen te stillen

 

Ik leg het af tegen die ogenblikken

Zo scherp dat ze mij snijden

Je bent meedogenloos ontslapen

Het antwoord op al je vragen

Heb je gegeven genade voor recht

Wat zich verloren waant blijft gehecht

Je weet de weg je kent de spraak

Je hebt jezelf aangeklaagd

Uiteindelijk zijn je ogen geloken

Je bent voor altijd vrijgesproken

 

 

20 januari 2019

opgedragen aan N.